لایحه الزام به انجام تعهدات فروشنده خودرو - سیف خودرو

_{^{متن لایحه شکایت از خودروسازی در خصوص عدم تحویل خودرو}}

بسمه تعالی
ریاست محترم شعبه 9 دادگاه عمومی حقوقی مجتمع قضایی شهید بهشتی
با سلام
احتراما اینجانب محمد .....، خواهان پرونده کلاسه فوق با موضوع مطالبه وجه، مقید به وقت رسیدگی 1401/11/18 ساعت 11:00 ، به جهت مسافرت به خارج از کشور و عدم امکان حضور در جلسه رسیدگی در تاریخ مقرر، با تقدیم این لایحه، مراتب زیر را در تشریح خواسته ی خود به عرض آن مقام محترم می رسانم و بذل عنایت به مفاد لایحه از محضر آن مقام محترم مورد تقاضا می باشد: 
ابتدا در مقام شرح خواسته به عرض می رسانم: 
1-    مستندا به قرارداد واگذاری مورخ  1399/05/15 میان اینجانب و نمایندگی شرکت سیف خودرو، اینجانب یک دستگاه خودرو از شرکت سیف خودرو (خوانده) پیش خرید نمودم . (پیوست یک)
2-    مستندا به فاکتور فروش شماره ..... مورخ 1400/06/24  که توسط  شرکت سیف خودرو(خوانده) تنظیم و صادر گردیده است، پس از تحویل خودرو به اینجانب و محاسبه ی قیمت خودرو، الباقی طلب اینجانب از خوانده،  مبلغ 783/043/000 ریال ذکر گردیده  است. (پیوست دو)
3-    متاسفانه با وجود اقرار کتبی خوانده در فاکتور فروش و همچنین به رغم ارسال اظهارنامه ی شماره .......مورخ 1400/11/23  به خوانده و مطالبه طلب خود از ایشان، خوانده محترم تا کنون از پرداخت بدهی خود به اینجانب امتناع نموده است.(پیوست سه) 
نظر به مراتب فوق و ادله ی تقدیمی، رسیدگی و صدور تصمیم مقتضی در خصوص موارد زیر از محضر آن مقام محترم قضایی مورد تقاضا می باشد: 
اولاً : گرچه ادله ی ابرازی شفاف و مشخص می باشد، علی ای حال با عنایت به عدم امکان حضور اینجانب در جلسه رسیدگی روز 18 بهمن ماه، در صورتی که دادگاه محترم ضرورتی به استماع اظهارات و یا تحقیق و پرسش از اینجانب می بینند، مستندا به ماده 99  قانون آیین دادرسی مدنی، با تقدیم این لایحه، تقاضای تجدید جلسه رسیدگی در صورت لزوم، از محضر آن مقام محترم مورد تقاضا می باشد.  
ثانیاً : با توجه به این که خوانده در فاکتوری که صادر نموده است، صراحتا به بدهکاری خود به میزان مندرج در دادخواست تصریح و اقرار نموده است،  فلذا مستندا به ماده 1259 قانون مدنی و ماده  202 قانون آیین دادرسی مدنی، با توجه به این که خوانده در فاکتور صادره به به صحت خواسته ی اینجانب و مدیون بودن خود در برابر اینجانب اقرار نموده است، ذیحقی اینجانب نسبت به این مبلغ محرز و مسلم می باشد و دلیل دیگری برای ثبوت آن لازم نیست. 
ثالثاً :  با توجه به این که خوانده محترم به رغم اقرار به بدهکاری اش به اینجانب، هیچ دلیلی که مثبت پرداخت بدهی و تسویه حساب با اینجانب باشد ارایه ننموده است.  

فلذا مستندا به ماده 198 قانون آیین دادرسی مدنی، با توجه به این که دین بر عهده ی خوانده ثابت می باشد، اصل بر بقای آن است و بقای دین بر ذمه ی خوانده همچنان مستصحب می باشد مگر این که خوانده با ارائه مدرکی که دال بر پرداخت مبلغ مذکور باشد، خلاف آن را ثابت نماید. 

بنا بر توضیحات فوق الذکر، رسیدگی و صدور رای شایسته بر محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ 783/043/000 ریال به انضمام کلیه خسارات وارده،  از تاریخ ارسال اظهارنامه لغایت پرداخت طلب به انضمام خسارات دادرسی از محضر آن دادگاه محترم مورد تقاضا می باشد. 
با تشکر و تجدید احترام